Güneş kaçınca akşam, ufuklardan öteye,
Garip kuşlar ötüşür göğsünde sokakların;
Siner silik çehreler, her biri bir köşeye,
Sitem! Sefil urbası, doğmayan şafakların.
Tutuşunca şamdanda zehir dolu mumlarım,
Aynada kırık dökük misallerin belirir;
Bir visal ahengiyle cismini yudumlarım
Ve bu gurbet heykeli serabınla delirir...
Kayıt Tarihi : 26.2.2009 20:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)