Gurbetlik Türküsü Şiiri - Mehmet Bahar

Bahar bahçemiz hazan, viran olunca Tüm dostlar gözünden düşürttü beni. Dizlerim dermansız, kâlbim naçar kalınca Hasret dolu diyarlara düşürttü beni.
Bu diyar cennet ama kimse durmamış Güle bahçe, bülbüle cennet olmamış, Dönüşüm meçhul, her işim yanlış Diyar diyar gurbetlere düşürttü beni.
Gönül ister, dönülecek yol olmaz Zaman olmaz, fırsat olmaz, hal olmaz. Ne yapsam bilmem, dönüş olmaz, kal olmaz Denizler, dağlar, sonsuz yollar şaşırttı beni.
Talih kimini çok, beni ise az güldürür Gurbetlik, ayrılık uykularımı böldürür, Dayanamam gayrı, zehir gibi öldürür Son damla bardağımdan taşırttı beni.
Bahar der: Bu ne kaderdir, nerden bilirim, Mevlâm böyle yazmış, ben nasıl silerim Zaman gelir bir gün belki gelirim Zalim felek öz yuvamdan kaçırttı beni.