Gurbetlik Şiiri - Mustafa Tanrıkulu

Ey acı yaktın beni ocakta külüm kaldı
Geride bir annem bir de hayatgülüm kaldı

Bağ u bahçemde açmaz oldu çiçekler artık
Viranelerde inleyen bir bülbülüm kaldı.

Canhıraş bir edayla parçaladı ayrılık
Elleri arasına kanlı kakülüm kaldı

Beyhude mi dolaştım fikir dehlizlerinde
Bu yolda arkada acaba kaç çölüm kaldı

Bırakıp geldiğim diyarda bir dut ağacı
Bahçemde boynu bükük gülüm sümbülüm kaldı.

O diyarda bir de öyle bir şey bıraktım ki
O diyarda yeni sevdalanan gönlüm kaldı

Bırakıp gelirken memlekete bir baktım ki
-Ne yalan söyleyeyim- orada gözüm kaldı

Gece yarısı lafı neticeye bağlarken
Dostlara söylenecek bir çift sözüm kaldı.

Her duyguyu yaşadık; sevinç, keder, acı ve ayrılık
His diye tatmadığımız mesut bir ölüm kaldı