Kader seni bana sürüklemişse,
Kader beni sana sürüklemişse...
Yılan gibi süründürme...
Sürüm sürüm süründürme.
Ölümüm olmasın senin elinde.
Gülüm solma benim elimde.
Ne geliyor elimden.
Elimden ne geliyor.
Kader ayrılacaksın demişse.
Kader son sözünü böyle acı demişse.
...
Gözün benim gözüm.
Benim gözüm çıksın.
Sözün benim sözüm.
Sözümü sözünü çiğneme
Elalem için.
Boynumu bükme gurbette
....
Nedense gözümde öyle büyüksün.
Nedense sırtımda öyle yüksün.
Göksüz kalmış bu adama göksün.
Çöktüm önünde gözlerinin önünde...
Artık kadere bir laf daha edemem.
Artık kader demem.
Bundan sonrası senden gelen.
Her belaya gülerdim senin elinden...
Ama sen kendini yedi kat yabancı gibi görme.
Gördüğüm her şer her şey senden.
Gördüğün her şer her şey benden.
Belki böyle yazdığımdan.
Kaderin yaz dediğini yazdım diyemem.
Kader öyle günahkar ki.
Her canlının günahını bir başına çeker.
Ama kadersiz de olsam severim kaderi.
Ve ne kadar severim bu ayrılıktan sonra yine
kaderim olmanı.
Yine kederim olmanı.
...
Bu yolları tek başına yürümem
senin içerini acıtmıyor mu.
Tek başına ıslanmam...
Tek başına ölmem.
Senin başıma yıktığın gurbetin,
sana olan gurbetin acı şiiri bu.
Burnun sızlamayacak mı okurken!
15.11.2019
Kayıt Tarihi : 16.11.2019 17:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!