1972--Osmaniye -Finike
uzaklar çağırıyor kalbi
kaybolan gün yok ki
yinede yola koyuluşum
gerçek dünya önsezimde
en sevilen kent görünmede
bitmiş seyahatten dönmedim
İSKENDERİYEDEN-KAMPALAYA
yol bir gökkuşağından daha güzel
her iklimi gören NİLİN
suyundan-yolundan geçiyorum
dört gözle beklediğim kaynak
tüm umutları yeşertecek
mutluluk ekmeğini paylaşıyorum
dostla dinlendiğimiz mango altında
bir melekti bize dua okuyan
gurbet başka dostuda veriyor
küllenmiş efkarı ateşe
Kayıt Tarihi : 11.6.2013 11:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!