Gurbetin İçinden

Göğüste uyuyan bir bebek gibi,
Düş görmekteyiz meğer;
Artık gözlerin feri söndü,
Anlayabilirsek eğer...

Geçmiş ne denli kısa,
Kemirir saatlerini geleceğin;
Vakit alabildiğine uzun
Gafletle uyuyoruz üzerinde,
Gurbette ruhumuzun...

Yelkenler dalga dalga,dönüşsüz seferinde;
Engin mavi denizin sonundayız biz artık;
Fırtınalı azgın girdaplarına eş,
Ne yıldızlar sönmede gökyüzünde,
Ve aydınlatan güneş...

Yetmiş yıllık gurbetin geçici ortamında,
Hep ileri bakarız;
Akıbetini düşünmeden sonsuzluğun
Tırmanarak gideriz,bir ömrün ekseninde,
Dönüşsüz yolumuzun...

Ne ekersek biçeriz bitimli yolculukta,
Kim bilir nerde demirlenir
Kalkmakta olan bu son gemi,
Konuk olduğumuz yerden
Bilinmezlik bu demi...

Bunca yıl gurbetteyim,
Hiçbir şey anlamadım
Gidiyorken meçhule,
Hedefe adım adım...

Neydim bilemem ki geçen ömürden önce,
Doğdum, büyüdüm her canlı varlık gibi
Meyve verdim göverdim uğraşımda
Her yerde buldum alan
son menzile ulaştım
Şimdi tükendi zaman...

(İzmit 2001 Gülkokusu adlı kitabımdan)