Elle tutulur şeyler değil
Ufkun ardına gömülen özlemlerim
Doğduğum şehirde yaşlanmak
Eksik olmasındı ana kucağım
Kardeşlerim kardeşlerimle beş çayı
Kapımızı aşındıran teyzelerim
Hiç olmadı halam, vardı Ziynet halam
Olmamıştı çocuğu
Severken bizi çorak toprakların mevsimleri yeşerirdi yüzünde
Derin kırışıklıklarında düşleri gizlenirdi
Nasırlı ellerinde emekleri
Hazine gibi sakladığı çerezleri
Leblebi ve akide şekerlerini zevkle sunardı
Vişne şerbetinin yanında
Yetmiyormuş gibi cebimize doldururdu kalanları
Koynundaydı liraları
Çok değildi ama gönlü zengindi
Sıkıştıverirdi avucumuza
Okşarken saçlarımızı buğulu buğulu
Gözyaşları gülüşleriyle saklambaç oynardı
Yine gelin çocuklar derdi
Neden haber vermedi ki giderken
İnanmıyorum ben görmeden göç edenlere
Yaşıyorlar hala
Belki
Bu yüzden gidemeyişim
Mezarlarına
18 Şubat 2007
Zekiye YavuzKayıt Tarihi : 18.2.2007 17:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başınızı örtseniz ayaklarınız aaklarınızı örtseniz başınız açıkta kalır....karar vermek o kadar önemli ki...bazen doğduğum yerlerde yaşlanmak isterim,bir çorba içimi...!
Yüreğinize sağlık Zekiye Hanım...KALEMİNİZE YAKIŞIR BİR ŞİİR olmuş.
Saygılarımla.
saygımla...
Ne arzum, ne emelim...
Yaralanmis bir elim
Ben gurbette degilim,
Gurbet benim içimde.
eline sağlık
TÜM YORUMLAR (26)