Yıllar yılı isyan ettim gurbete
Bırak dedim bırakmıyor yakamı
Muhtaç etti beni hep muhannete
Bırak dedim bırakmıyor yakamı...
Dostlarımdan ayrı yola giden de
Ruhtan başka varlığım yok bedende
Bilmiyorum acep ne buldu bende
Bırak dedim bırakmıyor yakamı...
Sülaleme çelme attı sırayla
Canım yandı yol parası,kirayla
Hiç hayat sürer mi yazı turayla
Bırak dedim bırakmıyor yakamı...
Akar kurnalardan rakıyla,şarap
Kimisi neşeli,kimisi harap
Başıma musallat oldu ıstırap
Bırak dedim bırakmıyor yakamı...
Kendine kıyıyor,kendini üzen
Gurbet düğüm düğüm,kim olur çözen
Terk edip giderken canından bezen
Bırak dedim bırakmıyor yakamı...
Çelikgün'üm; Mevlâ yazmış yazımı
Bir bilen olmadı kalpte sızımı
Doğar doğmaz aldı körpe kuzumu
Bırak dedim bırakmıyor yakamı...
1992.Aşık Mahmut ÇELİKGÜN.
Aşık Mahmut ÇelikgünKayıt Tarihi : 13.9.2013 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir bilen olmadı kalpte sızımı
Doğar doğmaz aldı körpe kuzumu
Bırak dedim bırakmıyor yakamı...
Çok dertli ve efkar dolu bir şiirdi gerçekten gurbete bir düştük daha bizi bırakmadı
Dünyanın kahrını çekmek çok zor hayat zor geçim zor birde yar sevdası yaşa
Yaşaya bilirsen hocam kalemine sağlık selamlar saygılar sunarım
TÜM YORUMLAR (1)