Gurbete Gidiş Şiiri - Yoksul Mustafa Soylu

Yine kısmet kalktı gurbet eline
Ne güç bağlar beni ne de bir kuvvet
Ayrılık acısı düştü serime
Ne güç bağlar beni nede bir kuvvet

Yoksulluk halından bıktım usandım
Yorgan simit yapıp sırtıma sardım
Ayrılık şerbetin içtim de kandım.
Ne güç bağlar beni ne de bir kuvvet

Kısmetimiz böyle yazmış Yaradan
Yoksulluk halını kaldır aradan
Yine nasip kalktı yoksul sıladan
Ne güç bağlar beni nede bir kuvvet

Yavrular küçücük haldan bilmiyor
Soğan ekmek yedim onlar yemiyor
Şu başımda kara duman dönüyor
Ne güç bağlar beni nede bir kuvvet

Üç adım atarım biri geriye
Sordular yolculuk yine nereye
Önü geldi çattı şu zemheriye
Ne güç bağlar beni nede bir kuvvet

Ahbaplık da yoksulluğu sevmiyor
Zengin olan muhabbete doymuyor
Şu yoksulluk yuvamıza koymuyor
Ne güç bağlar beni nede bir kuvvet

Yoksul Soylu derki bana gülenler
Zengini sayarlar yerde yılanlar
Gurbet görünüyor sözden alanlar
Ne güç bağlar beni nede bir kuvvet

(11’li hece ölçüsü)