Sakla gözyaşlarını, sakın; gösterme bana,
Hüzün çöküp, bir şeyler düğümleniyor gırtlağıma.
Biliyorum; alışamadın ayrılığa, ayrılık zor ama!
Yaşamak için mecburuz katlanmaya
Canım karım,
Hayat arkadaşım, sevgilim,
Ve bir tanem, kızım.
Yetmiyor bir tutam gün, doyamıyor insan.
Doyamıyor; çünkü tez geçiyor bu kısa zaman.
Dönüş anı gelip de kaplayınca heyecan,
Üzülüyoruz ama! mecburuz ayrılmaya
Canım karım,
Hayat arkadaşım, sevgilim,
Ve bir tanem, kızım.
Hayat; gurbeti mecbur kıldıysa,
Hasret; ömrümüzden günler çaldıysa,
Özlemimize doyamayıp, yarım kaldıysa,
Yetinmeye mecburuz
Canım karım,
Hayat arkadaşım, sevgilim,
Ve bir tanem, kızım.
Bak! Ayrılık sevgimize sevgi katıyor,
Unutmak mümkün değil ki, hep hatırda tutuyor,
Ama! gözyaşımızı görmek yüreğimi burkuyor,
Yuvam gözümde tütüyor lakin; mecburuz
Canım karım,
Hayat arkadaşım, sevgilim,
Ve bir tanem, kızım.
Birol Yiğit 18.09.2000
Birol YiğitKayıt Tarihi : 27.3.2008 21:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!