Gurbete düşen Şiiri - Emrah Koçer

Yine gurbete düştüm dost nedir halim..
Bir sevenim yok bu eller öyle zalim..
Taşınmaz bu yük bitirdi mecalim.
Eller ne bilir ölse gurbete düşen..

Çevremde tanınmaz bilinmez insanlar..
Başımda bir duman hasretim yanar...
Memleket özlemi yüreğim kanar.
Eller ne bilir ölse gurbete düşen..

Bir tutan yok anlayan desen olmaz.
Acını derdini kimseler sormaz.
Düşüp kalsan da arayan olmaz..
Eller ne bilir ölse gurbete düşen..

Yine gözümde yaşlar dolup taştı..
Sabret gönül kavuşma günü yaklaştı..
Günler ayları aylar yılları aştı..
Eller ne bilir ölse gurbete düşen..

Hasretle çürüyüp bitti bu beden.
Medetmi umulur hiç zalim elden..
Yanar yürek ya dost ne gelir elden..
Eller ne bilir ölse gurbete düşen..