Gurbete Ayrılık Şiiri - Ömer Tural

Bir ayrılık vardı, kızıl karanlıkta
Hüzünlü gözler dolu.
Kelimeler düğüm olmuştu dudaklarda
Çünkü bu ayrılık başka bğir ayrılıktı,
Hüzünlü gurbet sabahlarında.

İnce ince yağan yağmur,
Katılıyordu göz yaşlarımıza.
Gurbette kahroluyordu insan,
Böylesi gurbet akşamlarında.

Kaderin böylesine kahretmiştim,
Gurbette gurbet varmış sezmiştim,
Çantalar omuzlarda,bir sessizlik havası
Gönülleri matem sarmış
Çünkü kalplerdeki yara ayrılık yarası.
Esen fırtına, sıla, hasret davası.

Eller sallanıyor, Göz yaşları gizleniyordu.
Bilmem neden, belkide erkekler ağlamaz diyenlerden.
Ama ağlanıyor be gülüm,
Ayrılırsa birbirini seven insanlar.
Ana, bacı,kardaş,arkadaş bildiğinden.

(Ömer Tural_Isparta)