Tam yarım asır oldu terki diyar edeli
Aranıp sorulmadık, avrupaya gideli
Türk vatandaşı olmak, bu mu idi bedeli
Gurbet elde perişan, geçen yıllara yazık
Devlet babamız var ya, dedik yetim kalmayız
O bizim yanımızda, kimseye yem olmayız
Ne yazık hiç kimseyi yanımızda bulmayız
Yok ki bize karışan, saçan dallara yazık
Bizi gönderen beyler, gaflete mi daldılar
Allah ile canına, deyip bizi saldılar
Merak eden olmadı bunlar nerde kaldılar
Ne arayıp görüşen, zarfa pullara yazık
Çalıştırdılar bizi, en yaramaz işlerde
Zehirli gaz solurduk sabah saat beşlerde
Her an tehlikedeydik, canlarımız dişlerde
Ölümlerle yarışan, kaçan kullara yazık
Patronlar bile bile hakkımızı yediler
Hastalandı çok insan, bir bir vefat ettiler
Cenazeler peşpeşe, bu bir afat dediler
Kaderiyle barışan, uçan sallara yazık
Ne hoca ne öğretmen, ne tahsilli var idi
Birinci nesil cahil, kafaları dar idi
Sandılar çok çalışmak, onlar için kâr idi
Sam yeliyle buruşan, açan güllere yazık
Nice darbeler yedik, yedik nice kılçıklar
Aileleri geldi tahsil gördü çocuklar
Biz kimiz neyiz sorup, belli oldu açıklar
Ağır işe girişen, seçen dillere yazık
Açtık gözlerimizi, ancak on beş senede
Toparlandık bir anda, geç sayılmaz gene de
Neler çekti gurbetçi hasret varken sinede
Hep el ele verişen, biçen ellere yazık
Her alana el attık sağcısı solcusuyla
Yediden yetmişine, ahrete yolcusuyla
İş yerleri de açtık, eskici, çulcusuyla
En yükseğe erişen, esen yellere yazık
Mikdati der o zaman devlet baba yetişti
Yağlı rantı görünce yanımıza bitişti
Bize gelen şahıslar birbiriyle itişti
Dökülüp ya kırışan, ağan kıllara yazık
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gurbetçi kardeşimin dinledim feryadını
İş bulup isyan eden,bütün dillere yazık
Anlattı bize bir bir,geçen tüm hayatını
Bizce özlem duyulan kötü hallere yazık.
Kendi toprağındaki insana sahip çıkmaz
Devlet baba dediğin gurbete dönüp bakmaz
Umutlanma ırmağın suyu hiç geri akmaz
Devletçe uzanmayan baba ellere yazık.
Sade orada mı var,patronun hak yiyeni
İşçisi aç gezerken, versace’den giyeni
Verdiğimle yetinin,idare et diyeni
Aç yatıp,aç kalkıp ta gülen yüzlere yazık.
Çok zor deyip,zehirler soluduğun işleri
Gönüllü yapmak için verilen uğraşları
Sınır dışı edilip dökülen göz yaşları
Yalvarıp yakarmaktan susan dillere yazık.
Türkiye’deki hayat sanma ki sizden iyi
Bir lokma ekmek bulmak,anladın mı gayeyi
Yine zenginler alır,burda büyük payeyi
Maden ocaklarında solan güllere yazık.
İşte böyle azizim şükretmek gerek hale,
Şimdi orda açıyor hep bizim olan lale
Burda yaşayamazsın,bir denede bak hele
Hasretten yakıp geçen,esen yellere yazık.
Avrupa da yaşayan nasıl memnun olmuyor,
Eğer memnun değilse neden çıkıp gelmiyor
Sanırız hayatının kıymetini bilmiyor.
Çalışmak için hayal kuran kullara yazık.
Sevgi ve saygılar
Abdullah Yaşar Erdoğan
TÜM YORUMLAR (7)