Almanya Gurbetcilerinin Çilesi

Nisari Özdoğan
272

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Almanya Gurbetcilerinin Çilesi

Gelenler biner pişman, bir pişman gelemiyen.
Hep özlemini duyar, burayı bilemiyen.

Gelen daha dönmüyor, sebebini bilemez.
Öz yurdunu aklından, bir an bile silemez.

Vatanın hasretinden; yanar tüter, kavrulur.
Her akşam burnundan bir acı duman savrulur.

Bir ev alacak kadar para kazanmak idi
Gelişi, kazandı da, lakin başını yedi.

Geliş o geliş oldu, dönemedi bir daha.
Dönse ne işe yarar, ömür tükendi aha!

Hesabeder; ömrünün çoğu burada geçmiş.
Onları, 'yaşanmamış zaman' diyerek seçmiş.

Bunca yıl rüyaları, köyünde, dağlarında.
Bir anlık dalmasıyla, çocukluk çağlarında.

Elini öpen yok ya! bir el öpmeyi özler.
Bayramda gözü yolda, kapıda çocuk gözler.

Kız geç gelir, oğlan yok, nerde diye soramaz.
Onsekizi doldurmuş, bir fiskecik vuramaz.

Babasından yediği tokatın hatırası,
Hiç unutmaz, anlatır geldiğinde sırası.

Birkaç kez daha niye vurmadığına yanar.
Aklını toparlayan, hep o tokattır sanar.

Saygı beklediği yok, saygısızlık etmese,
Tahammül edemiyor, çıkıp evden gitmese.

Dolaşır garip, garip, çarşılarda pazarda,
Takılır kalır aklı, Vatan'da bir mezarda.

Kendi dönemedi ya! çocukları da yaktı.
Arkada gözü yaşlı, bir çift ata bıraktı.

Gitti onlarda artık, son deminde görmeden.
Düşünmedi bunları, altmışına girmeden.

Bunca çile üstüne, ölse; ölüsü garip.
Hadi geçenler geçti, en çok bundan muzdarip.

Nerde akraba komşu, salından kim tutacak?
Son nefeste bir yasin, kimlere okutacak.

Ev almıştı buradan, imrenip de nesine?
Meğer deymezmiş hepsi, bir tek ezan sesine.

Sanki; kendi dertleri yetmiyor gibi burda,
Kimi kalmış ki; üç-beş mezardan gayrı orda.

Lakin; kopamaz bir an, vatanından, yurdundan.
Kederlenir, dertlenir, Türkiye'nin derdinden.

Bir vatandaş bulup da, görmese; patlayacak.
Her haber dinleyişde; öfkeden çatlayacak.

'Nolur yalan da olsa, sevinçli bir haber ver.'
Yalvarır spikere; 'gene mi göz yaşı' der.

Döviz hep yükseliyor, birkaç yıl daha derken,
Son izin diye düşler, hep izine giderken.

Bir ayda bezdirirler, özlediği vatandan.
Koca bir kazık daha, kelepir mülk satandan.

Atar kendini gene, gurbetin kucağına.
Hasret başlar yeniden, öz baba ocağına.

'Gitsek de bir, kalsak da, oyuncak ettik ömrü.
Gelse de' der, 'kurtulsak; ecelin kesin emri.

Nisari Özdoğan
Kayıt Tarihi : 22.3.2008 19:59:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!