Gurbetci Cocuklari Şiiri - Ayşe Alioğlu

Hayatlar param parca
Yuvalar yikiliyor
Gurbet adina cocuklar
Babasiz birakiliyor...

Ben gurbetci cocuguyum
Elimden birsey gelmez
Gelmek istesede buna
Benim gücüm yetmez..

Ufacik bedenler anadan
Zorla kopartiliyor
Soguk gecelerde
Sesiszce aglaniliyor...

Gurbet dedikleri bu olsa gerek
Almanin parasi sanki sokaklarda
Dört gözle bekleler her ay basinda
Paralar gelecek ac gözleri doyacak..

Aman sakin ola postaci bos gelmesin
Ananiz babaniz sizleri unuttu diyerek
Baslarlar Kücücük bedenlere
tokatlari ve siddeti indirmeye....

Ben gurbetci cocuguyum
Cekilen acilari cok iyi bilirim
Anasiz babasiz gecen gecelerde
Unutamam döktügüm göz yaslarimi..

Acilar nedir ben bilirim
Soguk gecelerde sacakta
yatmasinida ögrendim
Elimde degil cok kücüktüm
Daha 6 yasinda bile degildim..

Kiymayin Analar kiymayin Babalar
Yavrulari koymayin gurbet elinde
Aslinda sizler degil siniz
Onlar olandir gurbette..... Ayse Alioglu20.02.06

Not; üzgünde olsam bu misralari kaleme alir iken. Bir gercek vardirki böylesi durumlar cok yasanmistir.söyle bir dönüldümü 35ile 40 öncesine