Gurbetci Şiiri - Murat Haydaroğlu

Ülkeden çıkınca ağlar analar.
Düşünür ne oldu diye babalar.
Komşular teselli eder oyalar.
Gurbette memleket özlemi başlar

Valizini toplar sırtına vurur.
Harçlığını belki, elden borç bulur.
Gün aşar kalacak, yeri sorulur.
Gurbette memleket, özlemi başlar.

Anadan Babadan,öğütler aldı.
Ne yapsa da aklı, vatanda kaldı.
Yalnız kaldı nice, hayale daldı.
Gurbette memleket özlemi başlar.

Ne yapsan yap geri, döner bir bakar.
O zaman gözünde, şimşekler çakar.
Üzüntü atmaya, sigara yakar.
Gurbette memleket özlemi başlar

Yol alınca vatan, kayıp olunca.
Düşünür kendini, yanlız bulunca
Etraf tanımadık, insan dolunca.
Gurbette memleket özlemi başlar.

Getirdiği para, sor kaç gün yetti
Belki iş bulamadan, parası bitti.
Aç susuz perişan,açıkta yattı
Gurbette memleket özlemi başlar.

Bilmez orada da, vardır yoksulluk.
Çalışmayınca hiç olur mu bolluk.
Çalışıp çabalar,eder bir yolluk.
gurbette memleket özlemi başlar.

Gece gündüz demez, aç aç çalışır.
Seneleri geçer, oda alışır.
İmkanı oldukça, şehri dolaşır
Gurbette memleket özlemi başlar.

Gurbete gidince, özlenir sıla.
Açamaz sırını, hiç bir kula.
Ülkedekiler her, gün bakar yola.
Gurbette memleket özlemi başlar.

Zaman geldi çoğu, darada düştü.
Gurbetten ülkeye, geri ye göçtü.
Çoçuklar büyüdü, yuvadan uçtu.
Gurbette memleket özlemi başlar.

Gurbete varınca, olur yabancı.
Ülkeye dönünce,derler almancı
Gurbetci de bitmez bu acı şancı.
Gurbette memleket, özlemi başlar.

Bilin geçim için, gurbete çıkar.
Sıkılır bazen de, canından bıkar.
Yalnızlık diyarda, yiğiti yıkar.
Gurbette memleket, özlemi başlar

Haydaroğlu dünya, düzeni şaştı.
Gurbetçi ülkemde, en temel taştı.
Sınır kapısında, gel git yıl aştı
Gurbette memleket, özlemi başlar.