Gurbetçi
Büyük düşlerle, hayallerle çıktım gurbete,
Zengin olup, dönecektim memlekete,
Diyar, diyar dolaşıp her işte çalıştım,
Çekilmez çilelerle, gurbet acısını alıştım.
Geceleri aç yattım, açıkta yattım,
Kuru soğanı ekmeğime katık yaptım,
Ne ummuştum, ne buldum, ne oldum,
Ben gurbet elde sararıp soldum.
Gurbette hastalandım bakanım olmadı,
Sıla hasreti çekmeye takatim kalmadı,
Hayallerim, düşlerim bir, bir yok oldu,
Köyümden ayrılalı aylar, yıllar oldu.
Özledim köyümü, özledim evimi,
Çardağa bağlı sarı öküzümü özledim,
Köyüme döneceğim günü dört gözle gözledim,
Ama dönemedim köyüme, ne diyecektim köylüme.
Şevket Boyacıoğlu 28.05.2007
Şevket BoyacıoğluKayıt Tarihi : 14.6.2007 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi Anadolulun kırsal küçük bir köyünde yaşayan fukara Mehmet,daha iyi bir yaşam kurmak için, köyünden ayrılıp şehre çalışmaya gideceğini, köy kahvesinde köylülerine sohbet anında anlatır.Köylüleri şehirde yalnız yaşamanın,para kazanıp biriktirmenin zorluklarını,şehir insanlarını ve şehir yaşantısını bilmediklerinden, insanın başına istenmeyen şeylerin gelebileceği yönünde,daha önceki yaşanan örnekleri sıralarlar,bu nedenle evini,tarlasını, öküzünü bırakıp kazanmak için şehre gitmemesini, bin dereden su getirip anlatırlarsa da,fukara Mehmet bir kere şehre gidip kazanıp dönmeyi kafasına koymuştur,köylülerine (Göreceksiniz şehirde nasıl çok para kazanıp, zengin olarak köye döneceğimi) der ama,şiirden anlaşıldığı gibi,köylüsüne verdiği sözü tutamadığı, bu nedenle uğrayacağı mahcubiyeti kaldıramayacağı için köyüne dönememiştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!