Gurbet Yolu...! Şiiri - Ramazan Kocapınar

Kimi şehirlerde bir otobüs yolculuğunda,
Kimbilir belkide, bir uçağın içinde kuş gibi,
Onbinlece pit, kilometrelerce yükseklerde,
Bazısı belkide, bir tren kompartımanında,
veyahut ta sularda bir geminin kamarasında...

Her kim nerede...Nerelerdeyse...
işte GURBET YOLU tüm yolculara...
vede tüm o yollarda olanlara...

Gurbet Yolu...!

Gurbet yolu, gurbet yolu,
Her tarafın, kahır dolu,
Kaplamışsın, sağı solu,
Bazen karsın, bazen dolu...

Önün ardın, uzak oldu,
Gül gönül, sararıp soldu,
Hem ateşdi, hemde kordu,
Şu hasret, bunalttı boğdu...

Yollara verdim kendimi,
Unutup dert, kederimi,
Yeni bir günde yinemi,
Biçar ettin, gittin beni...

Üstündeyim, adım adım,
Bazen hızlı, gıdım gıdım,
Ömür törpüm, kol kanadım,
Ben yolumda, dost aradım...

Gurbet yolu, gurbet yolu,
Yanıyor yaşlısı toru,
Ömre bedel, pınar suyu,
Sılamın şehiri köyü...

Yöremin hamuru unu,
Yaşadık bugünü dünü,
Yüreğimde matem günü,
Ben bilirim, ancak bunu...

Gurbet yolu, uzun olur,
Sökerde sineyi alır,
Yol gözleyen, döner sanır,
Bir kez çıkan, daim kalır...

Kimi rüzgâr, kimi seldim,
Tek başıma, gidip geldim,
Bu uğura, ömür verdim,
Gurbet yoludur herşeyim...

Yollar sana, yürek serdim,
Bir an sevip, birde yerdim,
Düştümde çıkmaza girdim,
Bundan başka, yoktur derdim...

Gurbet yolu, gurbet yolu,
Kaderin oyunu mu bu,
Hiç bitmiyor, gelmez sonu,
Oldum yolların tutkunu...! ! !

-----------------
Yolunuz açık, Uğurlar Ola...
Güle Güle Hepinize...
GURBET YOLU ‘ unda Olanlara..
Hayırlı Yolculuklar Sevgili Dostlar...
Uzaklardan En içten Sevgilerle...! ! !

26, 06, 2010 - Cumartesi

Gurbetten Bir C A N!
-- Gizemlikartal --