Bir yolcu ki: Bilinmez gittiği yolun sonu,
Vardığı her menzilin sabahı erken olur.
Bir yolcu ki: Tanıyan, anlayan olmaz onu
Yüreği paramparça, bahtı köreken olur.
Yüzü samandan sarı, bahtı saçından kara,
Bu yola düşenlerde raslanmaz bahtiyara.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
