Gurbet Yolculuğu Şiiri - Necati Yazgan

Delikanlıydım, o çağ bir liseli.
Taşra âdetli, siyah elbiseli.
Doğduğum memleketin hâtırası,
Sevdiğim kızcağızın sevdâsı,
Ayrılık ânı kalan rûhumda.
Ve Trabzon serilip ufkumda,
Yaşlı gözlerle bakarken daldım,
Gemi halkıyle berâber kaldım.
Evi tütmekte iken rûhunda.
Ayrılık rıhtımının ufkunda,
Geminin kalbe dikilmiş direği.
Yolcunun gamla ezilmiş yüreği.

Bir kemençeydi güvertemde çalan,
Ayrılık hüznüne çoktan alışan,
Dalga hâlinde coşan duygusunu,
Her çağın fethe giden ordusunu,
Aynı saflarda berâber gördüm,
Hepsi bir raksta seferber, gördüm.