Karanlık basar, köşemde ağlarım.
Halimi anlatır ağaran saçlarım,
Yolcusuyum belirsiz yolların,
Ömür heba oldu koynunda gurbetin,
Yükü boynumda yılların.
Kalmışım bir başıma,
Bir balık kadar sessiz,
Ay gibi yalnız.
Hasret böler uykumu,
Ayrılık bağrımı deler.
Nerde anam,
Hani dostlarım nerdeler?
Acaba şu uzaktaki yıldızlar mı?
Söyleyin Allah aşkına;
Söyleyin;
Sesimi duyan var mı?
08.03.2006 / Moskova
Adem ÖzdemirKayıt Tarihi : 18.9.2008 02:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/18/gurbet-viii.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!