Gurbet ve Yalnızlık Şiiri - Nuh Yıldız

Ben bu kadar acı olduğunu, bilseydim gurbetin
Evimi barkımı terk edip, yollara düşermiydim
Beni, yaban illerde yalnız bırakan, çaresiz illetin
Sonradan koyan ayrılık şerbetini, hiç içermiydim

Naçar kalmak zor, çaresizliğe düşmek, çok kötü
Sana mahcubiyetim olmasa, gurbeti seçermiydim
İmkânımız olsaydı, küçük evimizde vardı, iyi kötü
Seni sılada bırakıp, ayrılık ateşinde pişermiydim

Günbe gün, beni yalnızlığa iten, hasretin büyüyor
Sıla özlemiyle, hiç bir şeyin tadına varılamıyor
Gurbeti mesken tutmaya, insan hiç inanamıyor
İstikbalimiz olmasaydı, bu ızdıraba girermiydim

Gurbeti, yalnızlığıda, yüz üstü bırakıp, geleceğim
Çekilen acı günleri, aramızdaki hasreti, bitireceğim
Sana, özlediğin güzel günlerini, tekrar getireceğim
İnan, sevgilim inan buna, sana yalan söylermiyim