Memleketimin yüce dağlarında
Rüzgarı kovalardım ben
Körpe çocukluğumla.
Sen ferah ferah deniz kokarsın,
Yağız toprak kokar benim bakışlarım.
Dudaklarım kavis nedir bilmez,
Düzdür hep;
Seni görünce,
Gözlerim parlayınca
Anlarsın güldüğümü.
Seni izlerken
soğur hep çaylarım
Seni düşlerken
kaç sigara eder bir saat
hesaplamadım
Sen gülünce
kaskatı kesilir etraf
Koyulaşır dünya,
insanlar cansızlaşır.
Tek sen görünürsün gözüme;
Sıcacık gülümseyen
Dudakların ...
Yalnız sen, ........
Polatlı 12.12.2022
Tayga Kerim ÖztürkKayıt Tarihi : 14.12.2022 05:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!