Vargit gardaş vargit, gelemiyorum
Nedir bu çektiğim çile, bilemiyorum
Dinmiyor gözyaşlarım, silemiyorum
Gurbet denen yad eller, yaktı beni
Yoksulluk kopardı bizi, aldı sıladan
Kurtuluş beklerim, yüce mevlâdan
Kaçıp kurtulamam ben, bu belâdan
Sıla hasreti olduğum yere, yıktı beni
Dert üstüne dert, çekilmiyor paşam
Gurbet ters geldi, nerde eski yaşam
Dertliyim gülüp söyleyip, nasıl coşam
Yoksulluk, bir gecekonduya tıktı beni
Baba ocağı duman duman, tüter bana
Uzakta kaldı eş dost, bacı-kardeş ana
Aptal dediler, taşı toprağı altın sanana
Eşek arısı oldu, ensemden soktu beni
Dertlenme ozan ömrüm çoktan bitmiş
Uşaklık-köle, hamallık, hizmetçilikmiş
Eşya insandan daha çok değerliymiş
Bir mal gibi kaldırıp, çöplüğe attı beni
Kayıt Tarihi : 22.3.2015 00:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne satılır ne de atılırsınız üstadım
Sizler bizim saygıdeğer şairimizsiniz
Hatta eşek arıları bile size yaklaşamazlar
(GÜLDÜRDÜNÜZ SAĞOLUNUZ)
Tebriklerimle saygı ve
sevgilerimle
Benim gibi tüm gurbetçilere de selam yolluyor, saygılar sunuyorum.
sevgili hocam gurbet denince hangi yürekte yara açmadıki ayrılığın gurbete attığıda yaralı sıladakalarak yol bekleyende hayat öyle bağlarla bağlıyor ki dnmek iistensede dönülemiyor
şu gurbet şiirmden birkıta
Sıladan ayrıldık,hep yaslıyızdır
Ne dense dinleriz pek usluyuzdur
Aç sefiliz amma, namusluyuzdur
Garip unvanını taktı şu gurbet.
18-4-1970
Yusuf Değirmenci emekli em. müd.
selam ve saygılarımla harika şiirnize ve hasret çeken yüreğinize dokunnan kaleminizi kutlarım
TÜM YORUMLAR (29)