Yarim beni hiç çağırma
Gelmeye mecal kalmadı
Mazide ki günler gibi
Gülmeye mecal kalmadı
Felek indirdi tokmağı
Karım bildim dert çekmeyi
Umut fakirin ekmeği
Bölmeye mecal kalmadı
Şaştı kaldı bana bakan
Çok oldu yolda bırakan
Gurbet aşılmaz bir kalkan
Delmeye mecal kamadı
Misalim çek bolca sabır
Şükür eyle iki de bir
Yeter gel dost dedi kabir
Ölmeye mecal kalmadı
Ahmet GüllüceKayıt Tarihi : 5.11.2012 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!