Düşmüşüm gurbetin pençesine yar;
Şu talihsiz bahtım, gülmedi gitti,
Öksüz feryadımı artık kim duyar?
Hercai baharım gelmedi gitti!
Yastığa darıldım, uyku yok gözde,
Ne gecede varım, ne de gündüzde,
Sevince mutluluk gelirmiş sözde;
Gönül muradını almadı gitti!
Vakitsiz açılmış bir gül gibiyim;
Kanadı kırılmış bülbül gibiyim,
Gözlerimde fer yok, kör müyüm, neyim?
Ne büyükmüş çilem, dolmadı gitti!
Sıla, iki damla yaştır gözümde,
Kavuşmaya derman yok ki dizimde;
Tarümâr, Gülşen’im, yanar özümde,
Mecazım hakikât olmadı gitti!
Halil GÜLŞEN
08 haziran 2009 Pazartesi
Kayıt Tarihi : 9.6.2009 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!