Gurbet (Sitem) Şiiri - Gökmen Çebitürk

“Güven” demiştin bana,
hani güvendim de ne oldu sana...
Kolay mı sandın gurbet girdi araya?
Baba ocağı, ana kucağı,
sevgili sıcağı değilmiş gurbet.

Düşürdüğün mendil hala duruyor cebimde,
yazdığın mektup satır satır kalbimde...
Artık haz duymak için değil
gönlümü dağlamak,
içimi döküp ağlamak için saklıyorum.

Sen mutlu musun civelek yârim?
Ben düştüm,
Sen yarınından umutlu musun?
Gaip olmuş bir yiğit deseler gurbet elde,
sorup da kim olduğunu
kurtulur musun?
Yoksa bir kırmızı gül dikmek uğruna
arar o meçhul kabri bulur musun?
Bulup da kapanıp başucuna,
“Ya beni de götür ya sen de gitme! ” diye
yanık bir ağıt tutturur musun?