Dugunler, sunnetler, davetler..
Getirirler seni dunyaya binlerce vaatler
Gun gelir asklarindan koparir seni gizli kuvvetler
Yer bitirir seni serbetine sirke katilmis gurbetler
Mektuplar kalmadi; mesajlar, telefonlar..
Aglamakli, titresen, kaybolan suskun tonlar! ..
Senin unuttugunu sanar aramayinca ONLAR
Gurbet serbetinde biter butun oyunlar
Telefon calsa kalbin yerinden oynar
Bilmem ki, gurbet serbetinde hangi sirke var
Ne ana birakir, ne baba, ne de BIR yar
Gozlerin surekli birileri gelsin diye bakar
Seni kole eder ecnebin kohne vatanina
Bir selam veremezsin senin icin sehit yatanina
Goz yaslarin derya olur Gunesin her batanina
Yirmi yil kosarsin.. kavusmak icin ANA-vatanina! ..
Donup bakarsin arkaya yillar ve kayiplar..
Basarinla ovenler, basarisizligina yagan ayiplar..!
Olanlara teslim gibi bir kosede binlercesi sayiklar
Bu gurbet limanindan ne gemi kalkar ne de kayiklar!
Yaslilar gitmistir ebedi aleme, donmezler
Cocuklar buyumustur; biraktigin yere inmezler
Seviyorsan siladan birini goz yaslarin dinmezler
Bir cocuk gibi agladigini bir VATAN bilmezler
Kimini ozan eder kimini sair
Hasretten gayrisi kayiptir gurbete dair
O bunu, bu onu yapmis derler ve sair
Bir de olmussan dilinden anlanmayan sair..
Kimileri KAZANIR, sirketler kurar
Kimileri binalar diker duvar duvar
kimilerine saray olmustur sokaklar
Kimilerine zindan olmustur O uzaklar
Kimileri baskalarina benzemeye calisir
Kimileri BIR omur icin olumune calisir
Kimileri var ki her melanete alisir
Kimilerine ne desen FEVKALEDE yakisir
Babalar vardir cocuklarini unutmus
Cocuklar var ki ebeveyne kin tutmus
Bayanlar var ki gurbette HAPI yutmus
Kimileri yalan masalla dunyayi uyutmus
Kimileri yapayalniz yazmaktan baska..
Vatan hasretiyle dusmus Ilahi bir aska
Her kelimesinin pesinden diyorsa keske! .. keske..!
Care yok gurbet serbetinde aska ve meske
Cocuklar var kalmis anasiz-babasiz
Onlari guldurecek kim var bir cabasiz
Bu odul gidecek cocuklara ARABASIZ
Cocuk bakim evinde cocuklar merhabasiz
Ben asigim cocuklara ve yaslilara
BIR MASUM GULUCUK yeter, vermeyin BANA para
UMARIM BU ODUL bir yetim yarasi sara
O ZAMAN BEN DE DUSUNMEM kara kara!
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 16:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!