Gurbet Sabahları Şiiri - Kadir Haktan Tü ...

Bir başka düğümlenir musavi ayazlar,
gurbet sabahların/da ki
g e n z i n e

Güneş tutulmasının bitmeyen bıkkınlığıdır,
Her sabah pencere açışında doluşan h/üzün
Sihiri/ni çoktan yitirmiş/se
O nazire ipek s a ç l a r ı n
Parmakların aptalca dolaşırken öylece, buruk
Cevabı olmuyan sorularının dışa dönük yansımasıdır,
y a n l ı ş l a r ı n

Suç bende mi?
Çekincelerim de mi?
Anımsıyamıyorum
d e r c e s i n e

Şimdi işkil sorgulayıcı sebep
Vahim bir kavuşma isteği,
Sanı

Seni seviyorum diğemediğim
içimi kemiren asırlık var ya...!
h i s l e r i m
Hani toprağın su/ya özlemi
Közün, közlüğü tuttuğu gibi

Pörsümüş avurtlara inat
Varsın olsun pörtlek iki göz uzun uzun bakamasa bile
Seni seviyorum anlıyormusun
k a d ı n

Varsın optik açı görsün
bu gözlük ardında ki
y/atay gözlerim
Ufki kararmadı ya...!
Küfe sabet kamburu mu var sanki...?
Diyetim olsun?

Ağır basmışken insancıl yanım
Ellerim/de AK GÜVERCİN barışcıl, k a n a t l a r ı m

Uzak bir güne bebek gülüşü ile uyanmak için

Seni seviyorum anlıyormusun?
K A D I N