Hayat bu… gurbet okyanusu yalnızca. Ucu bucağı görünmeyen dev bir okyanus bu…Sevdiklerimizin, bildiğimiz bilmediğimiz tüm canlıların yaşadığı gurbet okyanusu bu…İnsanlarsa yüzmekte bu okyanusun alaca renginde…Kimini gizemin göz kamaştırıcılığındaki esrarengiz cam göbeği renginin pastel tonlarındaki meraklı bakışların gölgesiyle bütünleştiren… derinliğe erdiren; ; Kimini sığlarında barındırıp yaşamla ölüm arası bir çizginin ince dokusunun ilmeklerinde sürükleyen…Yaşamın can kırmızısı ölümün yas karanlığı arası…Bazen girdabıyla evirip çeviren alaca karanlığın koyu laciverti karşımızda bazen, durgun sularının yatak misali boylu boyunca serildiği nil yeşilinin huzur hali…Nezaman hangi yüzünü göstereceği belli olmayan gurbet sularının derin engebesindeyiz hepimiz….Var edilende biz yok edilecekte….Denizde mücadele veren yaşayanda biz…Kıyıya vurup yaşamı bitende…
Gurbet okyanusu bu her hareketi ayrı bir fırtına olan… Yaşamaksa okyanusun bin bir renginde adeta… Kimi zaman yağmurlar yağar sert dalgalar geldikçe gelir üstümüze… Dev dalgaların altında kalıp ezilmenin ve meşkatsiz kalmanın hazan sarısı serpilir üstümüze….. Dalganın lacivertine hazan sarısı eklenir.. …Bazen durgunluğun nil yeşiline katılan huzur mavisi…. Sakinliğin tonunda… Girdabın karanlığına eklediğimiz korkunun menekşe moru olsa gerek….Titrediğimiz gri telaş anları…Masmavi enginliğinde denizin umudun beyaz yansımaları sunduğumuz bazen…Doğumun alaca berraklığı ölümün yosun tutmuş kayaların kokusu gibi ağır ve koyu tonunun yorgun kirli yüzü…Kıyıya vurmanın süt tozu; kahve renginin hüznü bazen ölüm… Sarılığın işvesi yıldızların kıyıya vurması gibi bitiş öyküsü… Bazen deniz anasın renksizliği yapışır üstümüze bazen parıltılı pullar içinde taç yapar balıklar üstümüzde..… Hayat bir yunusun deniz ve gökle buluşma noktasıdır bazen…
Masmavi gökyüzünün enginliği,masmavi denizin gri dalgalarının umut esintileri…Hayat okyanusu bu…Gülümsemenin bebek mavisi tadında…Suskun görüntüsünde gizlenen sesinin şeker pembesi karşımızda kimi zaman…Fırtınalı bakışlarının korkutucu marşı bazen sesi…Korkuyla sevgi arası alaca renk cümbüşü sanki bu okyanus… Hayatsa renklerin birleşiminin alaca rengi sanki..
Kayıt Tarihi : 8.5.2007 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tuval 9: Renk..... Hayat bir okyanusun derinliği gibi bence madem konu renkten açıldı okyanusun rengini ifade etmeye çalıştım bende...Acemiliğim anlatımımın bu kadarına yetti...Okuyan herkese teşekkür ederim..Saygılarımla...
yine ilk yorumu yapmanın neşesi içinde__
Hatice Kelleli'yi ve çalışmalarını ne zaman tanıdım hatırlamıyorum ama bu tanışıklıktan ötürü duyduğum bahtiyarlık her gün artıp çoğalmakta. O içinde yaşattığı sevgi dolu ümitleriyle şiirlerinde olsun deneme çalışmalarında olsun hatta günlük merhabalarında olsun mükemmel bir rota çiziyor.
Gurbet Okyanusu başlıklı bu çalışmasında da gurbetin ne kadar derinve ne kadar düşündürücü ne kadar eseflendirici olduğuna ustaca değinerek okumaya tat verici bir eser sunmuş bizlere.
Tebrik ediyor sevgi ve selamlarımla beraber başarılar diliyorum
SEVDAZAN
TÜM YORUMLAR (1)