Bayburt’tan çıkmıştım kısa bir yola
Uzanıp uzayan günlerim ola
Başıma gelenler gelmedi kola
Gurbette gezinip böyle giderim.
Zaman oktu; temren gibi gezerdim
‘Gurbette olurken şeker ezerdim
Bilmedik yolları bilip gezerdim.’
O öten dillerim tutuldu neydim..
Kadere inanır “ALLAH’tan” derim
Derdimi anlatsam dağ, taşlar erir,
Ölüpte kurtulmak elden mi gelir
Ahlar ile kara toprağa girdim.
‘Gurbet neki? Otlar bitmesin
Aşıklar bakışıp anı itmesin
Sabahtan doğupta, Güneş gitmesin’
Gezinip her yerde söyleyen bendim.
Rize, 1970
Veysel GiderKayıt Tarihi : 6.11.2009 16:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Gider](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/06/gurbet-ne-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!