Bulutlu bir gündü tıpkı dün gibi
kanadı kırık göğe aşık bir kuş,
uçmak şöyle dursun ağaca küsmüş,gurbeti kanadına işlemiş öyle biçare öyle kederli. Sürgün müsün evinden barkından,
çatısız yuvan mı yıkıldı başına,
öyle yalnız öyle bir başına.
Onu görünce ben iyileşmedim ama o iyi olsun diye kendimi unuttum, kuşları daha çok sevdim daha çok çalıştım daha az uyudum daha çok umut ettim.
Bir gülüşü var ki ne dert kalır ne tasa keşke konsa gönlümdeki dala ebeden orda kalsa ve hiç uçmasa.
Kuşlar yuvasını özler memleketim seni,
beyazıt görsün seni kız kulesi kıskansın seni, gülhane temaşa etmeli seni adını haykırmalı kadıköy vapuru seyre dalmalı çamlıca seni.
Sor bana göçmen kuşu bendeki seni
elim ayağım sen,yüzüm gözüm sen
ah bir kez gelsen sensiz kafeslerdeyim ben.
Gözleri uçsuz bucaksız yıldızlar gibi parlak ve yakın.
Sesi ürkek,yüreği güzel,
seninle sabahım şen yüzüm nur.
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 21:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!