Gurbet Kuşları Şiiri - Mücahit Karaçınar

Evden barktan eksilmiş yüzüm
Kuşlar göç etmiş çoktan penceremden
Köpeğim yadımış sesimi
Bir misafir gibi odalarda dolanıp durduğum
Bu ben değilim sanki
Zaman neleri değiştirmemişki
Kanepeleri perdeleri kahvenin tadını bile
Annemle karşılıklı sohbet ettiğim akşamları
Taşan kahve cezvesinde oluşan telaşları
Issız odalarda hasret rüzgarları
Burnumdan sızlayıp gözümde doluşan
İlkbahar yağmurlarını alıp gitmiş zaman
Ben olmayalı halılarda değişmiş
Yok eski parfüm kokuları
Uzaklaştıkça diyar diyar
Baba ocağında yabancı
Ana kucağında dilenci olmuşuz
Şefkatli kollarına