Dünyanın hali bu, gelen gidecek,
Biçilen ömür var, elbet bitecek.
Takdirde ne varsa, insan görecek.
Korkuyla titreyen, yürekler yıkık.
Daha dün çocuktuk, bugün bir yaşlı,
Asık bir surat var, hem çatık kaşlı,
Sesler titrek çıkar, korku bakışlı,
Bakışlar yol gözler, umutlar yıkık.
Her şey yıkılıyor, kimse fark etmez,
Gelenler zan eder, bir daha gitmez,
Her zerrede bin mesaj var fark etmez,
Kafalar karışık, düşünce yıkık.
Hayal mi, insanı aldatan yalan,
Göçenin ardından varmı ki kalan,
Gerçeğe göz yumup, gaflete dalan,
Umutlar, hayaller, ne varsa yıkık.
Her gün düşer iken, ömrün taşları,
Gönül döker iken, hasret yaşları,
İnsan bu dünyanın, gurbet kuşları,
Uçamaz sılaya, kanadı kırık,
Dönemez vatana, aşiyan yıkı.
Kayıt Tarihi : 13.2.2013 12:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rezil rüsva olup batanı gördüm
Kiminin koynunda namertler yatar
Bir lokmaya kendin satanlar gördüm
Kiminin narı gül olmuş hasreti
Kiminin kalbinde kaynar nefreti
Kimini hınç garez gıybet kahretti
İnancını esir etmiş şehveti
Zalimin zulmünü yutanlar gördüm
Sevgi hükmederse yoktan var eder
Haset insan bol dünyayı dar eder
Şerefsiz yerine erdem ar eder
Zulmünün kölesi sultanlar gördüm
Yüzünde gül açar bir nurmuş gibi
Dağın yamacına gün vurmuş gibi
Evin kapısına yar durmuş gibi
Terinde sevdası tütenler gördüm
Aşk ayağa düşer düşkünler türer
Bir örümcek gibi ağını örer
Berduşun sevdası üçbeş gün sürer
Namerdin elinde yitenler gördüm
Ne budu otağı ne de bir hanı
Onun varı yoğu bir kuru canı
Hayali hülyası pişmanlık sonu
Ezile büzüle gidenler gördüm
Kimi himmetini başına kakar
Yârine el olmuş ıraktan bakar
Kimin(in) kan emeği varsıla akar
Dinin imanından çıkanlar gördüm
Kimi vatan der de satar milleti
Toplumcudur güya ego illeti
Tiridi çıkarda biter mühleti
Sofunun kolunda şeytanlar gördüm
Namerdin elinde zay olur bilgi
Her isi lekeyi silmiyor silgi
Ne güzeller gördüm her yanı sevgi
Sevgisinden vurup yıkanlar gördüm
Himmet edip başa kakmak olur mu
Yârine el olup bakmak olur mu
Gönül köşkün yıkıp yakmak olur mu
Sabiye sübyana çatanlar gördüm
İnsan dediğin şey bir dipsiz kuyu
Babayiğit dersin hissiz dört duyu
Ne de çirkin dersin bir pınar suyu
Ne güzeller gördüm şaşırttı huyu
Dili diken olup batanlar gördüm
Dağların gölgesi yavuz gölgesi
Yiğidi saklamaz gavuz gölgesi
Sığınana batar andız gölgesi
Yozlara yurt olur ceviz gölgesi
Zulmün kapısında yatanlar gördüm
Yiğitlik sürüde yürümek midir?
Nefsinin kölesi çürümek midir?
Özünü yitirip sürümek midir?
Saray avazıyla ürümek midir?
Kavgası sevdası bitenler gördüm
Yüreğim güzelde gözüm noksanda
Badem çiçek açmış gibi nisanda
Umut zalime direnen insanda
Fermanları yırtıp atanlar gördüm
Mahmut Nazik 13 09 2011 Mersin
yüreğinize sağlık erdemle dostlukla
TÜM YORUMLAR (2)