Gurbet Kardeşim Şiiri - Ömer Yüce

GURBET
KARDEŞİM

/ Tûba’ya /

Bir adım attınsa eşikten
kapının dışı gurbet kardeşim.

Taş misali bir kere
oynamayı gör yerinden,

konup göçtüğün yer
gurbet kardeşim.

…

Her sabah,
uyanıyorsan buruk bir hisle

hep bir yanın yarım,
hep bir yanın eksikse,

tek isteğin güler yüz,
tatlı dil,muhabbetse

İki kelam edemediğin yer
gurbet kardeşim.
…

Gece gündüz hayal kurup
umut besliyorsan

günü güne,
saati saate ekliyorsan

dört gözle bir mucizeyi
bekliyorsan

ölsen,

gömülmek istemediğin yer
gurbet kardeşim.
…

Halden anlayacak;

oğlun yoksa,
kızın yoksa

İçini dökecek

sazın yoksa,
sözün yoksa,

başını yaslayacak bir
dizin yoksa,

karnın doysa bile gönlün açsa,

nefes alıp verdiğin yer
gurbet kardeşim.
…

Ömrün,

Cem Sultan gibi
sürgüne düşmüşse,

hayallerin, umutların
seninle diyar diyar gezmişse

gençliğin yaban ellerde geçmişse,

kırk yıl sonra dönsen de,

doğduğun memleket bile
g u r b e t kardeşim.