Nihayet gurbetin kar-ıda yağdı üstüme
Bir bu kusur kalmıştı yaşanmadık hayatta
Minik eller sevinçle açılırken göğe
Her beyaz tane neşe getirirken onlara
Kurşun oluyor bende yüreğime
Buraların kar-ı bile bir başka
Beyazı aynı beyaz amma
Kutup kokusu var kristallerinde
İnsanlar öyle sokaklar öyle
Ben yabancıyım, yıldızlar yabancı bana
İstanbul'da olsam karışırdım çocuklara
İçimdekileri savurup bir köşeye
Çocuklaşırdım bir lahza ellerim donsada
O hep gülen maske yüzümde
Oyun bitene kadar hiç değilse
Kayıt Tarihi : 4.3.2003 01:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!