Etimizden Koparıldı Şiiri - Faruk Güney

Kardeşlik ana karnında başlar!
Abla-ağabey olan karındaşını kollar!
Ana-baba ister mi ayrı kalsınlar?
Bu ayrılığa şahitler, kemikleri sızlar

Köye gitmek bize haktı, zulüm oldu;
can toprağımızdı, etimizden koparıldı
Mazi hiç sayıldı, kaldırıldı, silindi;
eskiye dair umuttu, şimdi yok oldu

"Hala" bildik, ana yarısı umduk
"Amca" dedik, baba yarısı zannettik
Büyüğümüz saydık, kapılarına gittik;
kem göz gördük, kem ses işittik

Zevk değil halasız ve amcasız olmak,
bir o kadar da hayırlı onlarsız yaşamak!
Anam ve babam yurda hasret kalarak;
pek yamandır gurbette hayata tutunmak!