Ömrümün baharı kahırla geçti
Çileler sineme yaralar açtı
Daha yaşım yirmi askere gittim
Bilmediğim yerde eğitim ettim
Ayrıldım köyümden anadan yârdan
Hiç haberim yokken başka diyardan
Hırçın karekterli toyun biriydim
Yaşıma nispeten biraz iriydim
Çok tokatlar yedim bundan ötürü
Vermemişler bana asker kültürü
Çakı gibi oldum üç ay içinde
Hem daha akıllı hem daha zinde
Dağıtım askerlik iki yıl sürdü
Askerlikten sonra terkettim yurdu
Hollanda’ya geldim dilini bilmem
Bir daha doğarsam buraya gelmem
Gurbetten gurbete böyle gelinir
Vatan terkolunca kadri bilinir
Derdimi söylerdim işaret ile
Cevabım alırdım hakaret ile
İş aradım durdum dilsiz dediler
Zayıftır çılızdır halsiz dediler
Hemen öğrenmeye başladım hızla
Belledim her şeyi onlardan fazla
Başarı gösterdim girdiğim işte
Kazanıp da dönmek hayalde düşte
Olmadı bir türlü nasip olmadı
Kader böyle imiş çilem dolmadı
Peş peşe beş çocuk sahibi oldum
Kök saldım burada belamı buldum
Otuz iki yıldır kalkmadı suyum
Bunalıma girdim değişti huyum
Ne umdum ne buldum görün halimi
Ah gurbet kör olsun büktü belimi
Teselli eden yok, yok dayanağım
Kök saldım yapıştı yere ayağım
Gam kasavet keder kazandıklarım
Hep kaçtı elimle uzandıklarım
İstikbal mechuldür beni Ademden
Kalbim kırılıyor ufak sitemden
Yeis yok gene de kuşku sarıyor
Hasret vatan aşkı beni yoruyor
Kaç yıldır mihnetle yaşadım durdum
Çok şeyler yaşadım çok şeyler gördüm
Nice çatlak sesler duydum burada
Dönecek merci yok kaldım arada
Yabancıyız diye taşa tuttular
Konuşanı hemen işten attılar
Burası bizlere yabancı diyar
Sahibimiz yokki kim bizi duyar
Hadi bunlar eldir yabancı dedi
Bize bizimkiler Almancı dedi
Hor baktılar bize seneler boyu
İşçi dinlenir mi? olmazsa oyu!
Çalıştık durmadan döviz gönderdik
Ah cahil kafamız, istikbal derdik
Bize sırtı kalın diye bakıldı
Bir de “dumm Kopf” diye lakap takıldı
İhanet ettiler emanetlere
Uğradık her türlü ihanetlere
Geldi buralara maskeli beyler
Anlattılar bize sevimli şeyler
Camilere girip vaaz verdiler
İmamın sağında postu serdiler
İstismar ettiler faizi hemen
Haramdır diyerek yaptılar dümen
Saf mü’minler çare nedir sordular
Bu alçaklar sözde kafa yordular
Dediler mü’minler birlik olalım
Fabrikalar kurup hisse alalım
Sahte bonolarla hisse sattılar
Neyi kaptılarsa cebe kattılar
O gidiş gittiler para da gitti
Kahrettik üzüldük itimat bitti
Sahip de çıkmadı devlet babamız
Hiç fayda vermedi bütün çabamız
Bize mi sordunuz verilen yanıt
Açıp okuyunuz arşivler kanıt
Acıyla geçirdik geçen yılları
Burada ağarttık saçı kılları
Zaman akıp gitti ölenler öldü
Harcandık ne yazık olanlar oldu
Kayıt Tarihi : 6.12.2007 07:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mikdat Bal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/06/gurbet-in-cileleri.jpg)
Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (3)