Kara tren ses verir, yürek dağlar.
Sılanın hasretiyle gözler ağlar.
Ah çektikçe sinem karalar bağlar.
Yaktın beni korla gurbet illeri.
Bütün kapılar kapandı yüzüme.
Zar olsa da gurbet benim özüme.
Balalarım emanetim can gözüme.
Yıktın beni zorla gurbet illeri.
Mektubun gelir hasret kokulu.
Her bir satırı hayat okulu.
Özlemle yanar, sevgi dokulu.
Yârdan ayrı koydun gurbet illeri.
Kayıt Tarihi : 19.1.2009 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!