Gurbet iklimi Şiiri - Hüseyin İkbal Tan

Dört yanı camlarla çevrili karanlık bir odayım
Ay ışığını senden alır, güneş bahanesi
Saçlarının kızıllığı her akşam pencerelerime vurur,
Ölümü hissettirir, kavuşmalara tek engel yaşamakmış gibi

Anlatamam içime bu gitmeler neden, ne için
Mısralarımda gizlerim bende ki her halini
Gökler bir perde, ufkumun yetim diyarlarına
Uzansam sanki kül kokardı, beyaz teninde papatyalar
Her gece, buğulu gözlerime sen düşersin...

Yâren mi gerek, sevmenin kendisiyim
Hicranlı gözlerime, çiğ tanesi sevdiğim
Her sokak başında bir düşsün, düşersin aklıma apaçık
Ezelden yazılmış acısına şükürler ektiğim...
Bir diyardır sevdiğim.
Bu coğrafyalar gurbet iklimiyle yoğurur aşıklarını
Asıl, Gurbetin kahrına perdeler koyandır.
Benim sevdiĝim...