Gurbet Gülü Şiiri - İsmet Bozkurt

Gurbet Gülü

Savrulur oldum
Çınar yaprakları gibi kaldırım kenarlarına
Uykusuz hıçkırıklar bıraktın
Düğüm düğüm boğazıma.

Geceleri ayaza kesen odamın
Alevlerinde tutuşurken
Uykuyla arama
Sıra dağlardan perdeler çekilir.
Sabah ezanına yakın başlarken
Yarım kalan senli düşlerim
Aralanmaya cesaret eder mi kirpiklerim.
Güneşin doğuşunda karşımda duran
Gülücüklerini seyrederken .....
Hangi acılara,
Hangi gözyaşlarına uyanacağım kim bilir.

Hangi gurbetin yeni açmış gülüsün
Hangi gurbetin çarelenmez derdindesin yâr
İçimde öyle bir mülteci oldun ki...
Yatınca uyumaya cesaret edemediğim
Uyanınca gözlerimi açmaya korktuğumsun.
Kara haberler mi sıralanır
Yüreğimin sararmış sayfalarına?
kim bilir...

İsmet BOZKURT