Gurbet Gecesi

Gurbet bir çığlık, sessiz ve kara,
Güneş batarken yaralar büyür.
Almanya yolları, soğuk ve sisli,
Rüzgârla titrer, yüreğim kırık.

Ey kışın gölgesi, uzar da biter,
Kömür kokar hava, gri şehir.
Her sabah hüzünle yeniden doğar,
Aydınlık düşlerse karanlık zehir.

Dört duvar yankısı, dolar hüzünle,
Bir eski türküyle döner hatıra.
Güneşe hasretim, tutunur güne,
Gurbetin rüzgârı savurur dara.

Düşerken akşamlar, gölgeye teslim,
Yüreğim üşürken donar her nefes,
Dilimde susuşlar, beklerim sessiz,
Yazılmış türkülere özlemin nefesi.

Ey uzak güneşler, dönün bu yana,
Toprağım kokusuz, taşlarım solgun,
Sızlatır kalbimi bu yaban ana,
Gözlerim yolları gözler yorgun.

Gurbetin sokakları, karla örtülü,
Her köşe sessizdir, yankımaz nefes,
Gecede bir garip döner mahzunca,
Rüyalarda erir hüzünlü heves.

Bir sessiz dua ki kavuşmak dileği,
Vatanım cennetken, gurbet yorgunluk,
Bu şehir donarken yürekler küser,
Hasretle dirilir umut ve soluk.

Bitmeyen gecede, ey sabah nerdesin?
Ufukta bir ışık, beklerim hâlâ,
Bir gün döneceksem özümle vuslat,
Gurbette sönmesin hayalim asla.