Ben yağmuru severim
Göz yaşlarını hatırlatır çocukluğumun...
Gök yüzünden alırdı rengini hayallerim
Ve yıldızları kıskandırıdı umutlarım...
Uslu bir çocuk değildim ama
Çalmazdım hiç kimsenin oyuncağını
En büyük aşkım annemdi,
Bana sevmesini öğretirdi anne şefkatiyle...
Nerden bilecektim insanın insana
Söylediği en büyük yalanın aşk oldugunu...
Şimdi anlıyorumki yüzümdeki
Çizgiler gibi hep yarım kaldığını
Umutlarımın...
Ve ben annemin şefkatli
Dokunuşlarını özlüyorum uzaklarda...
Kayıt Tarihi : 20.9.2007 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!