Gurbet Ettiler Şiiri - Zafer Topşir

Yüce dağlar başı hey gönül hey hey!
Yaralı yüreği, sevgili bir duy
Şimdi nasıl acep, nasıl bizim köy?
Benim ile beni gurbet ettiler.

Bozulmuş bahçeler, solgunca güller.
Aşk yağmuru suskun, kurumuş dallar.
Karma karış olmuş, gönülden yollar.
Can ile cananı gurbet ettiler.

Kafeste kapalı, ufacık serçe,
Derler senin için, o gider güce
Birbirinden kopmaz, gündüzle gece
Bu gün ile dünü gurbet ettiler

Kavuşmamız hayal, canların canı,
Sevgili nerede, sevdalar hani?
Hem geçici hem ezeli vatanı,
Gurbet ettiler dost, gurbet ettiler.

Zafer Topşir