Gurbet Eller Şiiri - Necati Keçeli

Gurbet eller beni yedi bitirdi
Yok, etti sıladan izimi kardeş
Bütün gençliğimi aldı götürdü
Buruşturup attı yüzümü kardeş

Araya kurdu da hasret limanı
Açılmıyor, karlı dağın dumanı
Kaç defa dedim de gitme zamanı
Kırdı ayağımı, dizimi kardeş

Vatan, yurdum etti yaban elleri
Soldurdu yüzüm de açan gülleri
Bağrımda esti de hasret yelleri
İçimde büyüttü sızımı kardeş

Ellerinin düğün, bayram olmuyor
Gel desem sıladan kimse gelmiyor
Belim doğru lupta yüzüm gülmüyor
Eritti sofra da tuzumu kardeş

Ne mutluluk oldu ne hoşluk kaldı
Yılladır içimde bir boşluk kaldı
Ne baharın yazı ne kışlık kaldı
Bırakmadı bahar, yazımı kardeş

Kalmadı içim de umuttan bağlar
Büyüdükçe büyür yol vermez dağlar
Ben bur da, sılada bacılar ağlar
Bir gün kurutmadı gözümü kardeş

Bir sızı inleyip gelir derinden
Yüküm ağırlaştı kalkmaz yerinden
Necati'de bıktı şu kaderinden
Bitirdi gönülde, haz'ımı kardeş

Necati KEÇELİ
İZMİR 20.10.2012