Gurbet ELLER Şiiri - Osman Hayta

Tavuk verir ise, alır kazını.
Ben gurbet elleri, iyi bilirim.
Ağzinda diş koymaz, alir azını.
Ben gurbet elleri, iyi bilirim.

Bayramı seyranı, hep unuturur.
Avular yedirir, zehir yuturur.
Bir derdin üstüne, bin dert katırır.
Ben gurbet elleri, iyi bilirim.

Acımaz haline, ne göz yaşına.
Soğuk sular katar,pişmiş aşına.
Ölürsen gelmezler,mezar başına.
Ben gurbet elleri, iyi bilirim.

Çürütür ömrünü,yakar özünü.
Bağlatır elini, iki gözünü.
Unuturur, baharını yazını.
Ben gurbet elleri,iyi bilirim.

Ah ile, vah ile,geçer günümüz.
Bilmem ne olacak,bizim sonumuz.
Gurbet elde,tükendikçe ömrümüz.
Ben gurbet elleri, iyi bilirim.

Bitmez olur, gurbet elin çilesi.
Yürekte gizlidir, kanar yarası.
Olmaz olsun, onun pulu parası.
Ben gurbet elleri,iyi bilirim.

Gönül havalanıp,yüksekten uçma.
Ne olursun, vatanın dan vaz geçme.
Eski dert bitmeden, yeniyi açma.
Ben gurbet elleri, iyi bilirim.

Osman derki, gurbet eller olmasın.
Kimse vatnindan ayrı kalmasın.
Bayramlarda, boynu bükük durmasın.
Ben gurbet elleri,iyi bilirim.