Ocağım yok; vuramadım aşımı,
Gurbet elde, bulamadım eşimi.
Ben bilirim bundan sonra işimi,
Ben gideyim yâr sılaya sılaya...
Yâr adamın var aklını şaşırır,
Yâr adama karlı dağlar aşırır.
Yâr adamı gurbet ele düşürür,
Ben gideyim yâr sılaya sılaya...
İnsan eli ile şeker bal olmaz,
Nasihatten bilmeyene ar olmaz,
Gurbet gülü her adama yâr olmaz,
Ben gideyim yâr sılaya sılaya...
Hafize Türkân Edebâli
21- 3 -1945
Kayıt Tarihi : 15.7.2007 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Canım annem Hafize Türkân Edebâli'nin (1920 / 1999) bir şiiri. 21 - 3 - 1945 Ankara'da yazılmıştır.
mükemmel bir dil...
selam ve saygılarım size...
dualarım annenize....
TÜM YORUMLAR (1)