Çoluk çocuk gurbet elde çalıştık
Ne ağalar doydu ne de biz doyduk
Gurbet bize, bir gurbete alıştık
Ne sıla, ne gurbet yerine koyduk
Bur da ne akraba ne kardeş vardır
Nereye dokunsan ateştir, hardır
Hasretin derdi taş gibi ağırdır
Biz köyümüzden bulut gibi kaydık
Köylülerim bakar misafir diye
Eş, dost akrabalar bekler hediye
Hele birde yardım yaptık mı köye
Hakkımızda neler, neleri duyduk
Şaşkın ördek gibi vak, vak ederiz
İki ileri, bir geri gideriz
Sanmayın burada bal börek yeriz
Bizde çok lirayı, kuruşu saydık
Geldi geçti nice, nice yıllarım
Yılda bir, sılaya düşer yolarım
Bayramlarda kırık kalır kollarım
Ne vaz geçirdiler nede biz caydık
Necati'm bu işin sonu bilinmez
Hasta olup yatsan kapın çalınmaz
Düğünlerde amca, dayın bulunmaz
Biz bu işe kader diyerek uyduk
Necati KEÇELİ
İZMİR 23.07.2015
Kayıt Tarihi : 23.7.2015 13:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gurbetci

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!