Gurbet Ede Kaldık Şiiri - Atilla Gözüküçük

Göçmen kuşlar gibi, göçümüz katar, katar,
Düştük şu gürbete, acısı ölümden beter,
Hasretlik acısın, ciğerim yakar,
Gurbet elde soldu, gülüm benim.

Sılayı özledik gardaş, içimize attık,
Şu gurbet elde, hep yalnız yattık,
Hasretin acısın, hep gönlümüzde yaktık,
Gurbet elde doldu, gözüm benim.

Yurdumdan ayrılıp, gurbete göçmeyi,
Sılamız var iken, sıla seçmeyi,
Candan, canandan ayrı düşmeyi,
Gurbet elde yandı, özüm benim.

Bütün sevdiklerin sılada kalır,
Eşin, dostun hep, aklına gelir,
Bilinmez ki kim ölür, kim kalır,
Gurbet elde yandım. kaldı közüm benim.

Atilla Gözüküçük 22.4.2013