Gurbet Diye Ağlama

Çıktın madem gurbet ele
Ne ağlarsın, gurbet diye
Nasıl olsa, biter bir gün
O gurbetten, sen dönünce.

Gurbet diye, ağlamakla,
Bitmez gurbet, gel ağlama.
Dert gelir’ de, o başına
Bakan olmaz, sana sonra.

Gurbet ele sen giderken
Dönmeyecek, gibi git sen
Eğer bir gün dönemezsen
Gücenenin, olmaz sana.

Ağlatmışsa, gurbet seni
Rüzgâra ver, sen kendini
Bilir rüzgâr, ruh halini
Teskin eder, seni yolda.

Görünmüşse, gurbet yolu
Hemen kesme sen umudu
Sen olduysan, Allah kulu,
Zor gelmezdir gurbet asla

Şu kul Yüksel, der’ ki sana
Hiç ağlama, gel boşuna
Gözlerine, yazık olur
Gözün görmez, daha sonra

06 Mart 17
Antalya